Reino de Galicia

O reino de Galicia estió una entidat politica existent mientres a Edat Meya como monarquía privativa mientres un breu periodo, en pendendo d'o reino de Leyón (cabeza d'a Corona), posteriorment d'a corona de Castiella y finalment d'a Corona Hispanica, servindo de base ta la conformación contemporania d'a rechión de Galicia, precedent historico de l'actual comunidat autonoma de Galicia.

Os antecedents d'a constitución d'o reino de Galicia se remontan a lo sieglo X, en situar Alifonso III d'Asturias a los suyos fillos a lo frent d'o gubierno de cuantos territorios d'o suyo dominio: o suyo primochenito García I recibió los territorios a lo sud d'a cordelera de Cantabria, León; Fruela II recibió Asturias y Ordonyo II obtenió Galicia, en fixando la suya capital en Braga. A la fin d'o suyo reinau, os tres chirmans se devantoron en armas contra su pai, en privando-lo de toz os suyos poders (encara que no d'o titol reyal), y a la suya muerte en 910 estió succediu en a cadiera reyal leyonesa por García, qui conservó una posición de supremacía sobre los suyos chirmans reis. García morió en 914, en dixando a Ordonyo la cadiera reyal leyonesa, rematando asinas con o primer Reino de Galicia. Manimenos, no i hai unanimidat respective d'as afirmacions de que estió ya en ixas envueltas cuan quedó constituyiu como reino aintro d'a Corona de Leyón, ni tampoco con os periodos de gubierno de Sancho Ordónyez, dende 926 dica 929, y Bermudo II, dende 982 dica 984.

En cualsiquier caso, ye por un nuevo reparto d'o reino de Leyón, en morir Ferrando I de Leyón en 1065, que García de Galicia, lo suyo fillo menor, estió proclamau Rei de Galicia, en dos periodos, dende 1065 dica 1071, cuan fue depuesto por Sancho II de Castiella y dede 1072 dica 1073, cuan estió depuesto y engarcholau per Alifonso VI de Leyón y Castiella, qui se convirtió asinas en rei de Galicia.

En morir presonero o rei García de Galicia, en 1090, o reino de Galicia fue dividiu administrativament en dos condaus, prenendo como referencia a lo río Miño, establindo-se lo condau de Galicia en o norte y lo condau de Portugal en o sud (que dimpués sería lo chermen d'a constitución en 1139 d'o reino independient de Portugal a partir d'Alifonso Enríquez).

O rei Alifonso VI de Leyón gubernó lo reino de Galicia dica la suya muerte en 1109, estando efectivament o zaguer rei de Galicia; en ixa calendata lo suyo territorio se reincorporó en o reino de Leyón, que en 1230, con Ferrando III de Castiella, quedó definitivament integrau en o reino de Castiella, en a Corona castellana.

La denominación de reino de Galicia se conservó mientres l'Antigo Rechimen, dica que estió substituyida oficialment con a reforma administrativa espanyola de 1833, encara que continó emplegando-se con fins honorificas y protocolarias.[1] Cualques sectors politicos han proposau la suya recuperación como denominación oficial d'a Comunidat Autonoma.[2][3]

Tamién s'emplega ista denominación ta designar, aintro d'o suyo contexto, a lo reino que se conformó baixo l'autoridat d'os sueus entre los sieglos V y VI, en parte d'os territorios que perteneixioron a las provincias romanas de Gallaecia, y d'o norte d'a Lusitania, y que la suya historia forma parte de cualques d'as reivindicacions historiograficas d'o galleguismo y corrients amanadas.[4][5][6][7]

  1. Los monarcas espanyols han emplegau y continan emplegando lo títol honorifico de rei de Galicia.
  2. (gl) O Partido Galeguista propón Reino de Galicia, en El Correo Gallego, 27 de chunio de 2006.
  3. (gl) [https://web.archive.org/web/20190908133728/http://www.galiciahoxe.com/opinion/gh/reino-vs-nacion/idNoticia-111008 Reino vs Nación, en Galicia Hoxe.
  4. Papers presented at the Colóquio "Suevos--Schwaben", held Mar. 4-6, 1996, at the Universidade do Minho in Braga, Portugal.
  5. Los suevos crearon nuestra esplendente nacionalidad, nos infiltraron las salvadoras doctrinas del cristianismo y echaron las bases sobre que descansó aquella monarquía, forma constitutiva de la organización política
    José Rodríguez González, Compedio de la historia general de Galicia, Santiago de Compostela, 1928, p. VI.
  6. Carlos Barros: Mitos de la historiografía galleguista, en Manuscrits. Revista d’història moderna, num. 12, Barcelona, 1994, pp. 245-266.
  7. Os suevos resultoron conquiestos por os invadius y triunfó la insularidat etnica y cultural d'o nuestro país. Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, "Sempre en Galiza", p. 262.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search